As cousas suceden cada ano máis ou menos tal que así: un atópase tranquilamente na mañán do día de autos na súa casa, poñamos por caso lendo un libro, cando tralas rendixas dunha ventana aberta, polo oco do extractor, por debaixo da porta, a través das paredes, por onde sexa, comenza a filtrarse, repetitiva, reiterativa, a música do tiro liro. Asómase un á ventana, obsérvase á Danza de Arcos acompañada por unha multitude enfilar arriba a Avenida Eugenio López, fáiseche unha bola na garganta, bágoas de emoción pugnan por saír dos globos oculares e entón marchas de estampida cara a Igrexa Parroquial de San Xurxo. Como antes, fixeron tantas e tantas xeracións de antepasados de un, mariñeiros case todos, o peso da tradición que cae sobre ti cos seus miles de toneladas e claro, non che queda outra que facer acto de presencia.

Cada vez queda menos. Aquí en Camarinas.eu xa estamos como motos: non nos chega a camisa ao corpo contando os días que faltan. O Facebook bota fume polos catro costados de camariñáns que andan quentando motores cibernéticamente. Non sabemos o por que pero parece que este ano o electorado está especialmente ansioso e ilusionado co arranque da Festa do Carmen. Tal vez sexa o puñado de orquestas sublimes (Olympus, Panorama, París de Noia, Palladium... o melloriño que pode ofrecer a día de hoxe o panorama musical galego), ou a ilusión que proxecta o seu orzamento, o maior de tódolos tempos, tal vez sexan os cinco días de festa ininterrumpida, ou a celebración do 1º Mercado Medieval Mariñeiro da historia de Camariñas, quen sabe. Ao mellor resulta que é pola crise: acostumados ao carrusel de malas noticias, á sensación de vivir ao borde da apocalipse un día sí e outro tamén, víctimas involuntarias dos despropósitos continuados, perpetuos, da casta política de diversas cores pero idéntica corrupción e  ineptitude que leva gobernando esta España dos nosos pecados dende hai xa uns cantos anos, as boas xentes busquen uns días sinalados para olvidarse de todo e gozar. Sinxelamente gozar.

Cando estamos a pouco máis de mes e medio para o comenzo da Festa do Carme, no que xa constitúe unha tradición, Camarinas.eu procede a publicar en rigurosa exclusiva o cartel da máis grande festa do arco atlántico, alomenos para un camariñán. Un programa de actuacións realmente espectacular, completo a máis non poder, e que ao decir dos entendidos presenta o mellor plantel de orquestas que a día de hoxe se poden atopar no panorama galego (París de Noia, Olympus, Ciclón, Panorama, Palladium, etc...). Todo elo débese ao traballo infatigable, serio e eficaz que dende hai un ano ven desempeñando de modo exemplar a Comisión de Festas, comandada polos nosos queridos amigos Rubén e Luis dos Cabalos, os cales restando tempo ao lecer, á familia, mediante a celebración de ceas, bingos, campeonatos de truco, etc... conseguiron facer posible o soño de contar ca mellor das festas. A elo, como é habitual, hai que sumar a colaboración desinteresada de Diego Alonso Freire no diseño dun cartel á altura do contido do mesmo: a suma do esforzo duns poucos redunda no beneficio xeral de tódolos camariñáns. E así, cando o sábado 14 de xullo, neses mesmos intres en que os fastos do día nacional de Francia estén dando as súas últimas boqueadas, un pouco máis ao sur, nunha remota vila da Costa da Morte, comenza outro evento que non desmerece en absoluto ao anterior: ¡¡a mellor festa do mundo!!

Bueno, querido accionariado independente e apolítico de Camarinas.eu imos comenzar a quentar motores ca Mostra do Encaixe 2012, o máis importante certame encaixeiro a nivel mundial.  Andábamos esta mañán de 4 de abril de 2012 polos esqueletos aínda en formación do recinto feiral cando nos sorprendío o colorido, a suntuosidade  e a ledicia que irradiaban do stand da Comisión da Festa do Carmen de Camariñas. Xusto demos con algúns dos membros da mesma cando remataban de armar o stand que está dotado ademáis de cos arcos da Danza cunha espectacular televisión xigante pola que se poderán visualizar vídeos antigos da máis grande festa do arco atlántico cedidos por Diego Alonso Freire e tamén se poderán mercar todo tipo de productos para colaborar ca nosa festa grande entre os que se atopan uns cantos cuadros de nudos típicamente camariñáns así fotos enmarcadas do Director de Camarinas.eu. Poo tanto, xa está todo preparado para o arranque da Mostra 2012 a cal ata o domingo 8 de abril de 2012 esperemos sexa quen de atraer un número importante de visitantes cara as nosas terras e na que, como xa é tradición na web máis vista de toda a historia da Costa da Morte, faremos a máis completa cobertura posible.

A exitosa Festa do Carmen 2011 xa é historia e a nova comisión de festas comandada polo noso amigo Luis dos Cabalos que organizará as do 2012 xa está mans á obra e promete grandes novidades que serán anunciadas na web representativa das xentes de Camariñas. Entrementras dende Camarinas.eu queremos recordar o que foi a procesión do día 17 de xullo cando se leva a Virxen do Carmen de volta á Igrexa de San Xurxo en procesión. Unha procesión que, como mandan os cánones, está acompañada por unha menguada Danza de Arcos. Menguada en número de asistentes pero non en devoción e alegría por parte duns danzaríns que o dan todo para acompañar a súa santa. Cando remata a misa e a Virxen descansa xa no seu altar ata o ano próximo a historia da Danza de Arcos cambia completamente e a ela únense veteranos que destapan as súa ganas de volver a danzar na súa festa.

Este miserable verán que estamos a pasar tirou por terra moitas ilusións e sobre todo desanimou moitísimo á gran comisión de festas que ten Camelle e que está patroneada pola nosa gran amiga Perla. Unha comisión que tivo que capear con moitas adversidades, non só coas inclememncias do tempo senón sobre todo coa decisión discutible dunha orquesta que non quixo tocar para os veciños de Camelle.

Acorde co verán miserable que estamos a vivir, o sábado 16 de xullo, Día do Carme, amenceu da peor maneira posible. Xélido, chuvioso e borraxeirento, un opaco tono gris foi o permanente telón de fondo que acompañou a celebración do día máis grande do ano en Camariñas. En condicións adversas como as descritas, o carácter invencible do Carme resplandece en todo o seu esplendor e a serpe multicolor da Danza de Arcos suple tódalas carencias climatolóxicas e tingue de colorido ata o corazón máis negro, o día máis escuro, a alma máis ocre. Perfecto complemento de distintas forzas en movemento, insuperable Comisión de Festas que en tempo récord foi quen desenrolar un traballo admirable e conseguir a miragre, operarios municipais (sempre os grandes olvidados) con horarios suicidas que comenzaban as 6 da mañán e rematan Deus sabe cando e onde nas datas máis sinaladas do calendario e formigueante Danza de Arcos, un ano máis o sagrado Día da Virxe do Carme encheu de ledicia, de emoción, dun bulto que se agarrotaba na gorxa ata o último corazón camariñán. Incluso co tempo máis miserable que se puidera vivir.

Os camariñáns de ben eternamente agradecidos

Nunca quería saír nas fotos. Eran desa clase de persoas ás que non lle gusta o protagonismo e si o traballo sordo, calado, serio e concienzudo, por elo das miles de fotos publicadas por camarinas.eu das tres edicións das Festas do Carme nas que lle tocou en sorte ser Presidente da Comisión de Festas, non haberá máis que un puñado de fotos súas, unha ducia, ao mellor nin eso. Tras unha serie de edicións desvaídas, sin brilo algún, lonxanas e frías, e nas que se chegou a temer pola sorte que puidera correr a mesmísima Procesión Marítima, a xoven e competente Comisión presidida por José Manuel Canosa Campaña será recordada por ser aquela que revitalizou dunha maneira decisiva unhas Festas do Carme que presentaban naquel momento de inicios de ano 2008 un tinte preocupantemente moribundo e conformista, a que voltou a acercar á festa ao pobo, a que trouxo a Camariñas as mellores orquestas, a das edicións máis masivas que se recorden. No momento do adeus, Campaña sincérase ante camarinas.eu e pasa revista ao acontecido nos tres anos que cambiaron posiblemente de forma definitiva a cara das Festas do Carme.

Tradicionalmente as costas abaixo do 17 de xullo soen ser unha caixón desastre de imprevisibles consecuencias, ahí onde menos o esperas ¡¡bum!! e salta a sorpresa, en ocasións ata un acontecemento histórico. Si o ano pasado asistíamos a unha auténtica avalancha de vellas caras que saían das súas xeriátricas catacumbas, este ano 2010 pasará aos anales da historia da Vila dos Encaixes por ser aquel no que unha persoa que aglutina no seu ser todas e cada unha das virtudes (e defectos) que caracterizan ao pobo mariñeiro de Camariñas por vez primeira nas súas case sete décadas de existencia saltou aos ruedos e, a pesares da esixencia que demandaba a ocasión, idéntica a dun xoven novillero que debuta nunha praza de primeira categoría, cumprío sobradamente, chegando a levantar por ocasións a ovación duns emocionados tendidos. Estamos a falar de Manuel Ageitos Souto, Totis, alma e esencia de Camariñas en estado puro, unha personalidade que bastou que camarinas.eu a situase con ocasión dunha anodina cea no Club Náutico nunha das súas portadas all over the world para recibir, entre anonadado e sorprendido, un aluvión de emocionados recoñecementos chegados vía intercontinental dende Buenos Aires ata New York. E alí, no Paseo Marítimo, como xusto remate a esta inolvidable efeméride, tal e como lle gustaría a Totis, protagonista do posiblemente 17 de xullo máis lexendario en décadas, xusta recompensa a un legado con pegada nos cinco continentes, dúas mulleres de bandeira. A beleza máis absoluta, aquela da que falaba F. Murray Abraham transmutado no frustrado Salieri do mítico film de Milos Forman. Unha xornada que nin unha sinfonía de Wolfang Amadeus Mozart sería capaz de plasmar ante a posteridade. Todo elo como sempre só en camarinas.eu.  

Como era de preveer confirmouse de maneira rotunda o éxito desa inxeniosa iniciativa da Comisión das Festas do Carme chamada Festa da Zorza e que neste 2010 cumpría a  súa segunda edición. Sen dúbidas, dentro do conxunto de ideas postas en marcha ao longo destes últimos anos para tratar de diseñar un programa de actividades paralelo que complemente e impulse á vital e imprescindible Mostra do Encaixe, esta foi a máis exitosa. Iniciativa surxida da xuventude camariñana representada pola Comisión máis xoven que se recorde e tamén a máis animosa e decidida. Porque dende as 19:00 deste sábado 3 de abril puxéronse a carrexar de forma inxente ata 500 racións deste manxar humilde a un público voraz e afameado. Camarinas.eu mandou un destacamento comandado por un experimentado gourmet como Luis Esteiro Ramos cara ás 22:00 cando o epicentro do furacán gastronómico que invadío a Praza do Mercado xa era calmado para poder degustar sen apreturas, con calma e fruición, dun auténtico bocati di cardinale. Preparado sabia e concienzudamente polas expertas mans culinarias dos membros da Comisión e servido por outras mans, delicadas e fermosas, dunha das maiores belezas de Camariñas, a nosa querida Maytiña ¿Qué más se puede pedir?

Camarinas.eu volvíose a atopar cos seus amigos da gran Orquesta París de Noia nas Festas de Camelle

Cando as cousas se fan por cariño, por amor a unha terra e ás súas xentes e non por interese nin polo tan extendido afán de lucro, non importa o esforzo que se teña que acometer.  E así, despois de facer a cobertura xornalística máis grande que se recorda e tras percorrer todos e cada un dos grandes eventos que tiveron lugar este fin de semana no noso concello, camarinas.eu ponlle a guinda cunha reportaxe fotográfica da actuación da posiblemente mellor orquesta galega, a París de Noia, na Festa do Carmen de Camelle.

A Comisión das Festas de Camelle posa co cartel ante os muros do imperio mediático de Camarinas.eu

Os tres días grandes do Carmen de Camelle

A nosa querida amiga Perla de Camelle pasouse pola redacción do xigante cibernético da Costa Atlántica e deixounos o cartel dos tres días grandes das Festas do Carmen de Camelle 2009. Asemesmo desvelounos que a gran orquesta sorpresa que amenizará a verbena do venres será a Jerusalem, mano a mano co Trío Eclipse (nada que ver co triunvirato que actuou en Cereixo). Ademáis, Procesión Marítima, a actuación da Danza de Arcos camellana, a gran Orquesta París de Noia, a impresionante churrascada do venres noite a partires das 21:00 coronada cun queimada xigantesca, etc... Polo que á vista do que se avecina este venres noite, haberá que ir conncluindo en declarar o sabroso pero económico churrasco como Prato Nacional do Concello de Camariñas...

Foi en 1986 cando tivo lugar un baile de carácter folklórico que aínda a día de hoxe se recorda con especial admiración e nostalxia polo pobo camariñán: a actuación do Ballet Mariachi da Universidade de Colima, México. Aquela exhibición de arte charro deixou un rastro indeleble e inesquencible no sen dúbidas pobo cunha raigame mexicana máis profunda de toda Galicia, por elo tal vez habería que ir pensando si non en repetir semellante evento, alomenos en devolver visita cunha actuación dos grupos de baile tradicional galego de Camariñas.

Tensa espera. Un pobo en vilo debido a decisións inexplicables. Nunca as Festas do Carme correron tanto perigo. Unha Comisión de Festas desolada. Amagos de dimisión entre algúns do seus membros provocadas polas decisións dos máis altos gerifaltes.  En Laxe, Muxía, non houbo problemas para a ocupación dos seus respectivos paseos marítimos. En Camariñas parece que sí, ¿por que? Nestes momentos duros e difíciles, nos que a incertidume se abate sobre todo un pobo ilusionado cas máis grandes festas da Costa da Morte, camarinas.eu, a única páxina web libre, independente, xamáis vinculada a partido político algun ou grupo de interés, quere recalcar o seu compromiso co xoven grupo de camariñáns que compoñe a mellor e máis ilusionante comisión de festas en moitos anos.

Corpos como estes vense a diario a tutiplén na redacción de camarinas.eu

!!Un calendario cos máis guapos de Camariñas!!

Os encargados de organizar a nosa querida Festa do Carmen non paran de pensar en novas formas de facer frente aos gastos que conleva a organización dun evento de tal calibre como este. Desta vez sorpréndennos aínda máis (si ello aún fuera posible) ca nova iniciativa que presentan: un calendario dos rapaces e rapazas máis guapos de Camariñas. Nin que decir ten que a iniciativa máis curiosa foi pensada pola redacción de camarinas.eu cando cedeu todas as ganancias dos "clicks" na publicidade de google que tiñamos nesta web... ata que nos cortaron o rollo os capitostes do Capitalismo Mundial. O caso é que a redacción masculina de camarinas.eu ten previsto presentarse a este calendario para aparecer polo menos no mes de agosto (no mesmo mes no que se fixo a cena de camarinas.eu e non aparecío pola mesma nin un só membro da comisión: a axuda fui bárbara), a ver si hai suerte. Pulsa na foto para ler toda a noticia e, se o desexas, deixar un comentario de quen debería de aparecer neste calendario.

Os mellores fuegos de tódolos tempos

A Danza de Arcos xa está aquí pero sin Totis

A Danza de Arcos de Camariñas xa está a punto para a gran cita da auténtica festa mariñeira das Rías Altas

Este domingo 13 de xullo foi o último ensaio da Danza de Arcos de Camariñas, a cal xa está lista para actuar no día grande das festas máis mariñeiras das Rías Altas este 16 de xullo: a Festa do Carmen de Camariñas. Aínda que parece ser que o noso querido amigo Totis, que tanta ilusión tiña por asistir á Danza de Arcos este ano non vai a poder cumplir coa danza por culpa dun esguince na súa maltreita perna dereita.

Totis, que ten cerca de 70 anos, nunca formou parte da Danza de Arcos e este ano quixo quitarse ese peso de enriba. Non sabemos si se recuperará pero as expectativas son moi negativas. Os que o viron desenvolverse sobre unha pista de baile nos seus bos tempos falan doutro Rudolph Nureyev, dun redivivo Baryshnikov, dun prodixio da danza. De todas formas e superando este duro golpe que tan grandes expectativas había xerado, todo está listo e preparado para a gran cita e camarinas.eu fará un despliegue especial cos seus escasos, destartalados e ridículos medios marítimos e terrestres para cubrir esta cita (esperemos), estando pendentes de todo o que aconteza nestes días para que, aínda que esteades fóra de Camariñas, poidades vivir todo o esplendor da máis importante e grande festa mariñeira das Rías Altas (incluída Muxía e Camelle). Pulsa na foto para ver unhas cantas imaxes da Danza de Arcos e un vídeo desta.

Un botín de 200 dólares norteamericanos

Camarinas.eu publicaba hai un par de semanas unha inicitiva da web máis vista da Costa da Morte (camarinas.eu, que nadie se engañe) para donar todos os cartos recaudados da publicidade de Google que podes ver en cada noticia desta web para a nova Comisión de Festas do Carmen. Hoxe chegamos a cifra espectacular de 200 dólares recaudados gracias ao apoio dos usuarios e lectores de camarinas.eu.

 Cunha media de 6-7 dolares diarios e un máximo de 15 por día camarinas.eu pode converterse nun dos grandes aportadores económicos para a nosa festa sempre e cando todos colaboremos. Eu creo persoalmente que podemos chegar a máis e aínda que o obxectivo dos 1000 dolares parece moi lonxano non hai dúbida que si a metade das máis de 1200 visitas diarias colaboran chegaremos moi lonxe. Ánimo.

Estaban os organizadores desta cea moi nerviosos e é que non era para menos. Poucas veces se organizara un evento semellante para financiar as festas máis grandes do Concello de Camariñas. Pero este ano todo é distinto porque a esta idea hai que sumarlle a iniciativa de camarinas.eu de donar todo o diñeiro recaudado en publicidade á comisión de festas. Por iso parece que este ano todos imos de cabeza para organizar as mellores Festas do Carmen posibles. Pulsa na foto para ver un video e unha ampla galería con máis de 100 fotos do evento. A cena baile comezou pasadas as 9 e media da noite e discorreu nun clima de festa e ledicia ata pasadas as 3 da mañán onde aínda se podían ver aos últimos mohicanos pegándolle o bailoteo postrero. O Grupo Latinos, composto por catro viejas glorias da música pachanguera, fixo que a xente non poidera parar de bailar. Os meneos cadenciosos que alí se viron hipnotizaron a un redactor que non volveu a ser o mesmo no que restaba de noite.